Vrijheid om te kweken in de Cannabis Social Clubs.
Een oplossing binnen de grenzen van internationale VN Conventies
De meerderheid van de Europese landen heeft de consumptie en het (beperkt) bezit voor persoonlijk gebruik uit de criminele sfeer gehaald. In Nederland is de verkoop van kleine hoeveelheden voor persoonlijk gebruik al jaren toegestaan. In Zwitserland tolereerden verschillende kantons een hele tijd de kweek en de commerciële verkoop van hennep voor legale doeleinden, zonder het THC-gehalte te controleren. Het parlement schafte in juni 2004 deze gereguleerde markt af. Sindsdien zijn de controles erg strikt en de hennepscène met hennepboeren en hennepwinkels stuikte in elkaar. Vanaf dan zijn er in Zwitserland geen officiële bronnen meer om cannabis te kopen. Elke dag moeten miljoenen mensen hun cannabis halen bij organisaties die min of meer crimineel werken. De sociale en economische gevolgen waren rampzalig.
Zelfproductie en zelfconsumptie uit de criminele sfeer
Het enige alternatief is zelfproductie, maar praktisch geen enkel land laat de kweek van planten toe. Productie voor eigen gebruik wordt in de meeste Europese wetgevingen beschouwd als misdaad, maar wordt in de praktijk dikwijls behandeld als een gewone overtreding. Door het risico op gerechtelijke vervolging en door andere praktische obstakels, wordt slechts aan 20 à 25 procent van de vraag naar cannabis op deze manier voldaan. Internationale conventies verplichten de landen echter niet om productie en gebruik voor persoonlijke behoeften te vervolgen. Regeringen kunnen de legale zelfkweek en het persoonlijk gebruik dus voorzien van een wettelijk kader zonder internationale sancties te vrezen. Maar zelfs als men het zelfkweekmodel toelaat, is dit onvoldoende om te voldoen aan de enorme vraag. Bovendien biedt het geen mogelijkheid voor het geven van richtlijnen voor een gezonde, milieuvriendelijke productie of de bescherming van minderjarigen, bescherming tegen zwartwerk en tegen een zwarte markt.
Geen consensus over productie en handel
De Europese parlementen en regeringen zijn nog steeds tegen de kweek van cannabis voor gereguleerde handel. Zij geloven dat een commercieel systeem indruist tegen internationale afspraken en dat het drugexport en –toerisme stimuleert. Het product zou te gemakkelijk bereikbaar zijn en dit zou leiden tot een groter gebruik vooral bij jongeren. Deze angst leeft bij veel Europese politici die bereid zijn de situatie te verbeteren, ook bij de vertegenwoordigers die het Catania-verslag aanvaardden. De hervormingsbeweging moet rekening houden met deze tegenwerpingen. Een mogelijke oplossing is het toestaan van zelfkweek door volwassenen naast groepskweek van kleinere hoeveelheden voor eigen gebruik.
ENCOD stelt voor: de [Cannabis Social Club
>http://www.cannabis-clubs.eu]
ENCOD, een Europees netwerk van meer dan 100 groepen die tussenkomt in drugzaken, werkt aan een model voor de productie en verdeling van cannabis voor volwassenen, zonder verkoop: de Cannabis Social Clubs (CSC). CSC’s zijn non-profit verenigingen die de professionele, collectieve kweek van beperkte hoeveelheden cannabis (net genoeg om te voorzien in de behoeften van hun leden) organiseren. Kweek, transport, verdeling en consumptie worden onderworpen aan veiligheids- en kwaliteitseisen zonder reclamevoering, winkelramen of uithangborden. De leden financieren het systeem door hun lidgelden volgens de persoonlijke behoefte. Commerciële handel zou niet mogelijk zijn. De leden mogen geen cannabis verkopen en zorgen ervoor dat minderjarigen hun cannabis niet kunnen gebruiken.
Een project door Europeanen
Vandaag bestaan er actieve CSC’s in Spanje en België. De vereniging Trekt Uw Plant gesticht door Cannabisgebruikers in Antwerpen begint zijn eerste collectieve plantage. Volgens het federale Belgische beleid wordt het kweken van één vrouwelijke plant gedoogd, zelfs al is dit niet strikt legaal. Door het oprichten van een collectieve plantage probeert Trekt Uw Plant tegemoet te komen aan de problemen van mensen die niet zelf kunnen kweken. Deze actie heeft ook als doel de rechtszekerheid van de cannabiskweker-voor-eigen-gebruik te verbeteren, de zwarte markt terug te dringen, cannabisgebruik bij minderjarigen te vermijden en de gezondheid van de gebruikers te beschermen. Sinds de positieve beslissing in Bilbao van april 2006 over een gelijkaardig initiatief (de vereniging Pannagh), zijn er verschillende groepen cannabisconsumenten aan de slag gegaan onder het toeziend oog van de Spaanse autoriteiten. In de VS en Canada bestaan ook al clubs voor medische gebruikers. Zij werken wel minder transparant dan de Spaanse clubs.
Een aanpasbaar model
Initiatieven gebaseerd op een gelijkaardig model zijn gestart in andere landen. Alles hangt af van de wetgeving en de politieke praktijk. CSC’s kunnen gestart worden op verschillende manieren. In meer progressieve landen of regio’s kunnen gesloten gebruikersclubs ook een consumptieruimte inrichten voor hun leden in ruil voor een betere scheiding met de straatdrugmarkt en een hogere graad van preventiewerk en hulp aan probleemgebruikers. Het systeem met non-profit verenigingen garandeert dat de eigenaar of werknemers niet aanzetten tot meer gebruik. De beperkte hoeveelheden per persoon vermijden ook het aanzetten tot ‘overconsumptie’.
Een geloofwaardig alternatief
Er zijn veel voordelen aan Cannabis Social Clubs. Ten eerste maakt dit model het mogelijk te produceren voor eigen consumptie en bevoorrading zonder handel in en invoer en uitvoer van cannabis. Daarom gaat dit model niet in tegen internationale conventies. Er ontstaat een transparante markt waarin volwassenen in hun eigen behoeften kunnen voorzien. Er kunnen gezondere en milieuvriendelijke productiemethoden gepromoot worden in de cannabisproductie. De impact van de zwarte markt, met problemen zoals een stijgend THC-gehalte, aangelengde producten, hoge prijzen, geweld, verkoop aan minderjarigen en de ellende van een open drugscene zullen verminderen. De overheid zou een redelijk kader kunnen vastleggen voor de controle op het hele proces van kweek tot consumptie. CSC’s kunnen arbeidsplaatsen genereren en officieel goederen en diensten aankopen die belast kunnen worden. Dit systeem kan consumenten een alternatief bieden voor de zwarte markt.
Om onze vastberadenheid te tonen kunnen er pilootprojecten opgestart worden: hernieuwbare energie, biologische teelt, redelijke genetische selectie, product informatie, realistische persoonlijke gebruikshoeveelheden, maandelijks lidmaatschap, discrete en veilige kweek en verdeling. Geen reclame, lidmaatschap enkel door aanbeveling om het aantal leden te beperken en storende elementen te weren. Dit zijn allemaal concrete basissen om deze absoluut noodzakelijke actie te starten.