Persbericht van Encod

16 maart 2014

WENEN – De Europese Coalitie voor Rechtvaardig en Doeltreffend Drugsbeleid (Encod) kijkt met gemengde gevoelens terug op het High-Level Segment van de 57e zitting van de Commissie Verdovende Middelen (CND), die vrijdag 14 maart werd afgesloten. Al staat het buiten kijf dat er een andere wind waait door het internationale drugsdebat, het verschil tussen woord en daad blijft aanzienlijk.

Gedurende de ochtend van donderdag 13 en vrijdag 14 maart, presenteerde een groep Encod-leden uit 11 verschillende landen een straattheater bij de ingang van het VN-gebouw. Gekleed in 18-e eeuwse kostuums overhandigden ze de delegatieleden die bij de VN aankwamen, stekjes van cannabisplanten en informatie over de redenen om een eind te maken aan de oorlog tegen drugs.

Het theater bracht de episode tot leven van de Koffiesnuffelaarsbrigade, een groep gehandicapte soldaten die het koffie-verbod moesten uitvoeren dat was opgelegd door de Pruisische Koning Frederik de Grote in de tweede helft van de 18e eeuw. Eerst reageerden de delegatieleden met terughoudendheid, maar later namen veel van hen de flyers in ontvangst en deden hun duim omhoog bij het passeren. Dit gebaar symboliseerde natuurlijk het feit dat wereldwijd de argumenten voor het beëindigen van de war on drugs meer en meer aanvaard worden.

Het andere onderdeel van het actieprogramma van Encod in Wenen, een onafhankelijk perscentrum dat reportages zou maken over de vergadering van de VN, verliep ook redelijk succesvol. Meer dan een dozijn reportages en interviews met activisten en experts uit Europa, Zuid- en Noord-Amerika werden uitgezonden. Daarin werden de gebeurtenissen in de CND besproken en de gevolgen ervan op het drugsbeleid in de lidstaten. Alle reportages zijn te zien op de Encod website

De Encod delegatie in het VN-gebouw, die bestond uit de Amerikaanse schrijver Doug Fine, de Boliviaanse cocaboer (en ex-staatssecretaris voor cocazaken, Dionisio Nuñez en de voorzitter van Encod Janko Belin, was getuige van de traditionele meningsverschillen tussen lidstaten en VN-vertegenwoordigers. De delegatieleden uit verschillende Latijnsamerikaanse landen benadrukten het belang van de herziening van de traditionele interpretatie van de drie VN-drugsverdragen. Dit leek op de voorbode van de grote stap vooruit waar velen op hopen na de legalisering van cannabis in Uruguay en sommige staten van de VS.

Echter, andere landen (zoals Zweden, Japan en Rusland) lieten er geen twijfel over bestaan dat het ideaal van de zero tolerance nog altijd diepgeworteld is in het debat, en men zal tijd nodig hebben om tot overeenstemming te komen inzake een betekenisvolle hervorming van de VN-verdragen. Het is te hopen voor de openbare veiligheid en de reputatie van de bankensector dat dit niet te lang gaat duren. Het is opmerkelijk dat de directeur van de UNODC, Yury Fedotov, de rol van de burgers in het drugsdebat omschreef als die van “helden”. Hij zei daar bij dat als het aantal landen die de drugsvrede verkiezen boven de drugsoorlog een cruciaal punt bereikt, de internationale verdragen vanzelf zullen volgen.

Daarom put Encod hoop uit het feit dat er, in tegenstelling tot de voorafgaande vergaderingen van de Commissie Verdovende Middelen, op dit moment landen zijn die het verbod als basis voor het antwoord op drugsgerelateerde problemen openlijk in vraag stellen. Meer dan ooit beseffen de ambtenaren, niet alleen van de regeringen, maar ook van de UNODC, wat er ons te wachten staat. In plaats van te blijven hameren op de noodzaak om een “drugsvrije wereld” te scheppen, verwijzen ze naar het belang van de bescherming van mensen en samenlevingen voor de schade die drugs en drugshandel kunnen aanrichten. We blijven hopen op de regeringen die deze woorden in daden kunnen omzetten en in hun beleid gestaag kunnen koerszetten naar wettelijke regulering als de enige optie om schade te verminderen en de veiligheid te vergroten.

Hopelijk komt de belanrijke ommezwaai in de volgende UNODC-top in New York in 2016. De wetten over drugs zijn het probleem. Ze wijzigen is de oplossing.

Of de UNODC directeur in staat is om de daad bij het woord te voegen is nog de vraag. De aanwezigheid van Encod in de CND werd overschaduwd door het feit dat de toegang tot de vergadering werd ontzegd aan de coördinator van Encod, Joep Oomen. Toen hij donderdag het VN-gebouw betrad had Oomen, een gerespeceteerde activist, geweigerd om zich te onderwerpen aan een vernederende fouillering, die was gebaseerd op de eigenaardige reden dat hij het straattheater had georganiseerd.

Toen hij vroeg om het protocol in te mogen zien waarin deze fouillering werd voorgeschreven, handelde het VN-veiligheidspersoneel zeer agressief, gooide de bezittingen van de heer Oomen op straat en duwde hem richting de uitgang. Vervolgens kwamen 15 veiligheidsagenten opdagen, onder wie 4 supervisoren. Na een lange discussie werd Oomen te verstaan gegeven om “van de zon in Wenen te genieten, en mogen terug te komen.” Echter, de volgende dag werd hem meegedeeld door een veiligheidsagent dat zijn accreditatie volledig was ingetrokken door het UNODC – secretariaat zonder verdere uitleg. In afwezigheid van Oomen werd de Encod speech in de vergadering van vrijdag voorgelezen door Fine.

Artikel 12 van de Verklaring van de Rechten van de Mens die in 1948 door de VN werd aangenomen, stelt het volgende:

“Niemand zal onderworpen worden aan willekeurige inmenging in zijn persoonlijke aangelegenheden, in zijn gezin, zijn thuis of zijn briefwisseling, noch aan enige aantasting van zijn eer of goede naam. Tegen een dergelijke inmenging of aantasting heeft eenieder recht op bescherming door de wet.”

Als de VN niet in staat zou zijn om dit artikel te laten gelden, wie dan wel?*

Tenslotte is de onbetwistbare conclusie van de 57e zitting van de VN-Commissie Verdovende Middelen dat de voortgang naar het onherroepelijke einde van de internationale drugsoorlog zo onafwendbaar is als in de lidstaten zelf. En daar zijn we dankbaar voor, want dat betekent dat we een veiliger en gezondere wereld tegemoetgaan.

* Maandag 17 maart werd Oomen opnieuw toegelaten tot het gebouw, en werd hem excuses aangeboden door verschillende VN ambtenaren.

Republish