Er zou een plaats moeten zijn waar je cannabis kan krijgen, net zoals je naar een café kan gaan om alcohol te gebruiken. Er zou een systeem moeten bestaan voor de productie van cannabis en de verdeling naar de verbruikers dat minder last, moeilijkheden en kosten veroorzaakt. Er zou een plaats moeten bestaan waar je op een verantwoordelijke manier van cannabis kan genieten. Er zouden (meer) Cannabis Social Clubs moeten zijn.
CANNABIS SOCIAL CLUBS
Cannabis Social Clubs zijn verenigingen van burgers die de kweek van beperkte hoeveelheden cannabis organiseren om te voorzien in hun persoonlijk gebruik. Deze verenigingen werken volledig transparant en zijn controleerbaar door de overheid. Ze bepalen de hoeveelheid voor persoonlijk gebruik in overeenstemming met de wettelijke normen die gelden in het land. Ze organiseren een gesloten circuit voor productie, verdeling en gebruik zonder dat hier handel bij komt kijken.
Cannabis Social Clubs kunnen volledig gecontroleerd worden door de overheid. De overheid heeft de mogelijkheid om toezicht te houden op de gezondheids-, hygiënische, en veiligheidsvoorwaarden van de Cannabis Social Club gedurende het hele proces van kweek tot gebruik.
Cannabis Social Clubs kunnen een gesloten circuit voor persoonlijk gebruik organiseren binnen de wettelijke ruimte in internationale verdragen aangepast aan de mogelijkheden in elk land. Nederland gebruikt deze wettelijke ruimte al jaren om het bestaan van coffeeshops te rechtvaardigen. Binnen de zelfde marges ligt de oplossing voor de huidige patstelling, waarbij cannabisgebruik wordt toegelaten, maar productie en verdeling verboden zijn.
Afhankelijk van de wetgeving en beleidspraktijk in de verschillende landen, kunnen Cannabis Social Clubs opgericht worden in verschillende vormen. Ze kunnen arbeidsplaatsen genereren en zullen op de officiële markt belastbare goederen en diensten aankopen. Vandaag werken er al Cannabis Social Clubs in Spanje en België, terwijl in Zwitserland al medische cannabis clubs actief zijn. Ook in de V.S. en Canada zijn er al gelijkaardige initiatieven voor medische gebruikers, hoewel deze clubs minder transparant werken. In andere landen worden ook initiatieven genomen om clubs op te richten met een gelijkaardig model.
In een Cannabis Social Club kan er gekweekt worden volgens de recentste voorwaarden voor biologische kweek. Verzwaren van het gewicht van de oogst (een praktijk van criminele organisaties die kweken voor een illegale markt) zou nooit gebeuren, omdat het hele proces onder toezicht staat van de eindgebruikers.
De kweek zou beantwoorden aan controleerbare veiligheidsvoorschriften. Vooral in landen waar er vooral binnen gekweekt wordt, vermijden de clubs de onveiligheid die voortkomt uit de clandestiniteit van cannabisplantages en de diefstal van elektriciteit.
De verdeling van de oogst kan gebeuren op een plaats waar de vereniging doelgerichte en effectieve maatregelen kan nemen ter preventie en behandeling van problematisch cannabisgebruik. Lidmaatschap van de vereniging wordt beperkt tot volwassenen. In de cannabis social club kunnen minder schadelijke manieren om te gebruiken gepromoot worden. De vereniging kan groepsactiviteiten organiseren om het sociale netwerk van de individuele gebruiker te versterken. Dit netwerk is een cruciale factor bij het vermijden van problemen.
Door dit systeem kan de bereikbaarheid van cannabis voor minderjarigen ook ingeperkt worden. Leden van de vereniging moeten minstens 18 jaar zijn (na verloop van tijd kan men overwegen deze leeftijd te laten zakken tot 16 jaar, mogelijk met beperkte rechten voor jongeren).
Het ligt voor de hand dat, eens deze vorm van gereguleerde cannabisvoorziening maatschappelijk aanvaard is, er een rationeel debat gevoerd kan worden over de toepassingen van industriële hennep. Het zal makkelijker worden om vergunningen te krijgen en onderzoek te doen.
We zijn met tientallen miljoenen cannabisgebruikers in de Europese Unie. Als alleen al maar een klein deel van deze groep zich zou organiseren in verenigingen die gelijkaardige initiatieven nemen, dan zou de politieke impact al enorm zijn. Daarom roept ENCOD alle cannabisgebruikers op om op plaatselijk niveau Cannabis Social Clubs te beginnen.
De cannabis social clubs is de eerste concrete realisatie van de ‘Freedom to Farm’-campagne, die we begonnen in 2005. Ze is bedoeld als ons voorstel op de volgende wereldtop over het drugbeleid in Wenen in 2008. Op deze top zullen de regeringen van de wereld moeten verklaren waarom hun globale strategie van uitroeiing van cannabis, coca en opium is mislukt De uitroeiingsstrategie is op verkeerde veronderstellingen gebaserd.
Elke club moet natuurlijk zijn eigen regels en werkwijze bepalen. Deze werkwijze moet aangepast zijn aan de lokale omstandigheden en wetten. Anderzijds zijn er al algemene richtlijnen af te leiden uit de ervaring bij het oprichten van CSC:
1. Communiceer –liefst vooraf- met lokale overheden en media over je actie. Laat hen weten dat er geen commerciële bedoelingen mee gemoeid zijn. Vertel in welk stadium het initiatief zich bevind en dat enkel volwassenen lid kunnen worden. Maak duidelijk dat je de mogelijkheid biedt om gezondheid, hygiëne en veiligheid te controleren tijdens het hele proces, van kweek tot gebruik.
2. Bereid je actie goed voor. Richt een officiële vereniging op met wettelijk erkende statuten. Een officiële vereniging is voor een rechter moeilijker op te heffen dan een feitelijke vereniging. Het recht op vereniging is een grondrecht. Leg je statuten voor aan een advocaat die zich specialiseert in de materie en die de nodige aanpassingen kan suggereren. Als je wil kunnen we de model-statuten van Cannabis Social Clubs in Spanje en in België bezorgen.
3. Het is verstandig in de statuten op te nemen dat het doel meer is dan het louter kweken van cannabis. Vermeld in de statuten het uiteindelijke doel van de CSC: gezondheidsschade en overlast vermijden bij het kweken en gebruiken van cannabis. Let erop dat wat in de club gekweekt wordt, alleen verbruikt wordt door clubleden. Commerciële activiteit kan men in het achterhoofd houden voor een later stadium, nu is de prioriteit aantonen dat persoonlijk en verantwoordelijk gebruik mogelijk is.
4. Let er op dat je niemand hindert met je actie. In principe zou niemand enige last mogen ondervinden van cannabis (-kweek en –gebruik). Provoceer anderen dus niet, zodat je niet beschuldigd worden van het aanzetten tot gebruik.
5. De psychoactieve elementen in cannabis veranderen de manier waarop je naar de realiteit kijkt. CSC’s zouden ook gewogen moeten worden door niet-gebruikers. Ook mensen die de effecten van cannabis niet kennen, moeten het initiatief aanvaarden als een realistische oplossing. Het is verstandig je plannen voor te leggen aan niet-gebruikers die openstaan voor het initiatief. Zij kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan de definitieve actie. Iedereen, gebruiker en niet-gebruiker, zou de club als realistische oplossing voor de bevoorrading van cannabis aan volwassen gebruikers moeten kunnen aanvaarden.
Voorbeelden
In Spanje viel de politie binnen bij de Baskische CSC Pannagh tijdens de oogst van 2005. Zes maand later klasseerde het Provinciaal Gerechtshof van Vizcaya de zaak. Het gerechtshof erkende dat de wettelijk opgerichte vereniging niets te maken had met criminele georganiseerde drughandel. De collectieve plantage was enkel bedoeld voor het persoonlijk gebruik van de leden. In april 2007 verkreeg Pannagh zelfs de teruggave van de in beslag genomen oogst.
In België werd vorig jaar een andere SCS-variant opgericht onder de naam Trekt Uw Plant. Ondanks hun inspanningen om eerlijk en open hun bedoelingen duidelijk te maken, deed ook hier de politie een inval in december 2006. In april 2007 bevestigde de rechter de wettelijkheid van de vereniging, maar ze was wel nog van mening dat cannabis verboden is bij wet. Er werden enkel symbolische straffen uitgesproken: boetes van 15 euro per lid, en zelfs opschorting voor degenen zonder gerechtelijke voorgeschiedenis.
Hou onze plannen om het idee van zelfgeorganiseerde zelfkweek voor gekende gebruikers te verspreiden in de gaten. Het is een burgerinitiatief dat een vredesvoorstel wil zijn in de ‘oorlog tegen drugs’, tijdens de volgende maanden en jaren. Op de algemene ledenvergadering van ENCOD van 22 tot 24 juni werden de eerste stappen gezet om het CSC-model in zoveel mogelijk Europese landen te promoten.