Persbericht van de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod

29 februari 2012

Opeenvolgende Nederlandse kabinetten hebben wetenschappelijk onderzoek genegeerd dat de aannames waarop zij hun beleid baseren weerspreekt. Voormalig minister Donner blijkt zelfs een rapport te hebben vernietigd waaruit blijkt dat Nederland wel degelijk de aanvoer van coffeeshops kan reguleren zonder internationale verdragen te schenden. Dit laatste is tot nu toe door elk kabinet als argument gebruikt om regulering van de achterdeur tegen te houden.

Deze maand dook tot drie keer toe informatie op uit onderzoeken over cannabis die al geruime tijd klaar lagen, maar om onduidelijke redenen achter de hand zijn gehouden. Op 3 februari verscheen Geldbomen op zolder: thuiskwekers van hennep in beeld, opgesteld door IVA Beleidsonderzoek en Advies in opdracht van de Taskforce Aanpak Georganiseerde Hennepteelt. Het rapport bleek al vijf maanden op de plank te liggen. De bevindingen weerspreken het jarenlang door de Taskforce geschetste beeld als zou de kleinschalige cannabiskweker nagenoeg zijn verdwenen ofwel in de greep zijn gekomen van criminele organisaties. Deze aannames blijken nu onterecht. Enkele conclusies:

‘De gemiddelde betrapte thuiskweker van hennep is een man van ongeveer veertig jaar oud. Hij heeft meestal een betaalde baan en steeds vaker een koopwoning.’

‘Uit het dossieronderzoek blijkt dat meer dan vier op de vijf betrapte kwekers niet eerder is veroordeeld voor een strafbaar feit.’

‘In het onderzoek is geen bewijs aangetroffen dat sprake is van direct geweld of directe dwang tegen de thuiskweker van hennep.’

Eind februari lekte het rapport De aanpak van wietteelt in Nederland uit, gemaakt door het Pompe Instituut voor Strafrechtwetenschappen van de Universiteit Utrecht, in opdracht van de Stichting Politie en Wetenschap. Dit rapport, gedateerd maart 2009 (!), stelt onomwonden dat het publieke en politieke debat over cannabis wordt bepaald door aannames en ongenuanceerde uitspraken die niet worden gemotiveerd of gepreciseerd. Zowel journalisten als politici laten zich leiden tot uitspraken zonder dat de gebruikte termen zijn gedefinieerd of van bronnen zijn voorzien. Vaak blijven deze bronnen onbekend en kan men deze dus ook niet op waarde schatten.

‘Dit leidt er toe dat er allerlei verhalen en zelfs mythes circuleren, worden gerepeteerd en rondgepompt in ambtelijke kringen en mediacircuits, die uiteindelijk gebaseerd zijn op eenzijdige of onzorgvuldige informatie.’

Na de vele Indianenverhalen over de criminaliteit in de cannabisteelt die de afgelopen jaren door politici en woordvoerders van politie-instanties de wereld in zijn geholpen, komt uit beide onderzoeken naar voren dat het kweken van cannabis een vrij banale activiteit geworden is, waar vele -voor het overige gezagsgetrouwe- Nederlanders zich mee bezig houden. Regulering van deze teelt is het meest eenvoudige en effectieve middel om het risico op criminele betrokkenheid uit te sluiten. Regulering is echter allerminst wat dit kabinet voorstaat.

Tenslotte ging op 23 februari De Achterdeur van Steven Kompier in première. In deze documentaire onthult hoogleraar Jan Brouwer (RuG) wat hij ‘een publiek geheim’ noemt. Het bekende onderzoek van het TMC Asser Instituut naar de ruimte om de achterdeur van coffeeshops te reguleren heeft een voorganger. Conclusie van deze oorspronkelijke versie: als de voordeur van de coffeeshops gereguleerd is, kan ook de achterdeur gereguleerd worden. Minister Donner besloot deze versie te vernietigen en een nieuw rapport te bestellen bij het Asser Instituut, met een aangepaste onderzoeksvraag. Die luidde nu: is het mogelijk om het gedogen uit te breiden naar de achterdeur? Daarop was het antwoord nee. Het onderzoek verscheen in december 2005 en wordt sindsdien keer op keer aangehaald als bewijs dat regulering onmogelijk zou zijn.

Door de publieke opinie en het parlement stelselmatig cruciale informatie te onthouden die het ongenuanceerde beeld had kunnen ontkrachten waarop de aangekondigde aanscherping van het coffeeshopbeleid wordt gebaseerd, hebben opeenvolgende kabinetten de Nederlandse bevolking bedrogen. Daardoor is het echte probleem van de coffeeshops, het gebrek aan gereguleerde aanvoer, niet opgelost en blijven we zitten met een onwerkbaar beleid. De huidige kabinetsplannen maken die situatie alleen maar erger. Niet de plant is het probleem, maar het verbod.

Republish