Dave Stancliff voor the Times-Standard

18 oktober 2009

Marihuana tegenstanders in de Amerikaans federale regering staan met de rug tegen de muur en de muur brokkelt af. De federale instellingen vechten al tientallen jaren in een zinloze oorlog tegen het gebruik van marihuana, zonder rekening te houden met de medische toepassingen.

Het gedemoniseerde moordonkruid blijkt uiteindelijk allesbehalve levensgevaarlijk te zijn. Terwijl de mythes rond dit oeroude kruid worden ontkracht, gebruiken wetenschappers het in de behandeling voor aandoeningen van misselijkheid door chemotherapie tot verschillende soorten kanker.

In augustus publiceerde het ‘British Journal of Cancer’ de resultaten van een studie die tot de slotsom kwam dat THC (het belangrijkste actieve bestanddeel van marihuana) werkt in de strijd tegen prostaatkanker. Volgens het rapport valt wiet types prostaatkankercellen aan die niet reageren op de gewone hormoonbehandelingen.

Een recente studie door een Spaans onderzoeksteam ontdekte dat THC verschillende soorten hersenkankercellen vernietigt door een proces bekend als autofagie (van het Grieks ‘auto’ zelf en ‘phagy’, eten; kankercellen verteren zichzelf). In april ging een nieuwe staatswet in Michigan over marihuana in voege die patiënten toestaat om marihuana te kweken en te gebruiken bij de bestrijding van pijn en andere symptomen van kanker en ms, mits een voorschrift van de dokter en het aanvragen van een marihuanagebruikerskaart (zoals in California) bij de staatsoverheid.

In oktober 2003 gaf de universiteit van California, San Francisco de resultaten vrij van een studie die bevestigde dat wiet effectief was in combinatie met pijnstillende opiaten. Dr. Donald Abras, arts en professor klinische geneeskunde aan de universiteit verklaarde aan de pers: “Marihuana gebruikt een ander mechanisme dan opiaten en lijkt de pijstillende werking van verdovende opiaten te vergroten”.

The Marijuana Policy Project bracht onlangs verslag uit over een studie die leek aan te tonen dat matig marihuanagebruik het risico op hoofd- en nekoppervlakkanker (carcinomen) verminderd. De studie suggereert dat cannabinoïden mogelijk anti-tumor eigenschappen herbergen.

In juli werd de studie “Witte hersenmassa in adolescenten met een verleden van marihuanagebruik en ‘binge’-drinken” wereldkundig gemaakt, waarin naar voor kwam dat marihuana in feite hersencellen beschermt. De studie ging over adolescenten met alcoholproblemen.
Eén groep bestond uit jongeren die enkel alcohol dronken terwijl de andere groep alcohol dronk en ook marihuana gebruikte. Volgens het rapport bleek dat ‘binge’-drinkers die ook marihuana gebruikten, minder witte hersenmassa verloren dan de andere groep. Anders gezegd kwam het er op neer dat alcohol meer hersencellen vernietigde als de drinker in kwestie geen marihuana gebruikte.

Hoe vaak heeft u niet horen beweren dat wiet je hersencellen vernietigd? Deze bewering wordt in feite tegengesproken door deze studie. Waarom gebruiken artsen marihuana om hersenkanker te bestrijden (het Spaanse onderzoek) als het ook hersencellen zou vernietigen?

In april 2007, maakten onderzoekers van de universiteit van Harvard de resultaten van een studie bekend waaruit bleek dat THC de groei van tumoren stopt en hun uitzaaiingsvermogen vermindert.

Een studie van de UCLA medische school van juni 2005 besloot dat het roken van marihuana geen longkanker veroorzaakte. Dat imposante stukje nieuws, werd, net als de studie van Harvard, meesterlijk genegeerd door de grote massamedia.

Fred Gardner, uitgever van O’Shaugnessy’s (medisch marihuana tijdschrift) schreef onlangs een artikel met de titel, “Marihuana roken veroorzaakt geen kanker” over deze studie, maar scoorde nauwelijks een krantenkop.
Gardner bracht verslag uit over een onderzoeksteam dat in 2002 in opdracht van het NIDA (Nation Institute on Drug Abuse, het nationaal instituut voor drugmisbruik) “een groot, gecontroleerd bevolkingsonderzoek zou uitvoeren om eens en voor altijd aan te tonen dat zwaar, langdurig marihuanagebruik leidt tot een groter risico op longkanker en kanker van de bovenste luchtwegen”.
En wat bleek? Het onderzoek mislukte in zijn opzet. Het bleek dat doorgedreven marihuanagebruik niet leidde tot meer long- en keelkankergevallen. Het onderzoek concludeerde zelfs dat tabakrokers die ook wiet gebruikten een klein beetje minder risico liepen op longkanker dan de enkel-tabakrokers.
De kers op de taart was dat dit onderzoek geleid werd door professor Donald Tashkin van de UCLA, welbekend als fervent verdediger van de hypothese dat zwaar marihuanagebruik leidt tot long- en andere kanker, en sinds de jaren 70 de leider van vele overheidsonderzoeken over marihuana. Hij bleef wel wetenschappelijk integer door uiteindelijk zijn eigen hypothese te ontkrachten.

Ondanks de overheidsinspanningen om marihuana illegaal te houden, blijkt duidelijk dat marihuana bijdraagt in de strijd van kankerbehandelingen. De feiten over het medische potentieel van marihuana veroorzaken eindelijk barsten in de jaren overeind gehouden muur van overheidsleugens.

Zoals het er nu voor staat, is het tijd om die muur volledig neer te halen.

Dave Stancliff is columnschrijver voor The Times-Standard, en voormalig krantenredacteur en –uitgever.

richstan1@suddenlink.net

www.davesblogcentral.com .

Republish