Het ENCOD bestuur trekt de volgende conclusies uit haar vergadering met ambtenaren van de Drug Coördinatie Eenheid (DCE) van de Europese Commissie op 3 september 2009.
Het neerschrijven van deze conclusies duurde zolang om verschillende redenen. Voor ons was de belangrijkste reden dat we eerst zeker wilden weten of we wel de juiste interpretatie gaven aan wat er ons verteld werd. De vragen over het geld en over de reikwijdte van de conclusies binnen het Burgerforum waren nog steeds niet voldoende beantwoord, dus vroegen wij naar een verduidelijking.
Om deze vragen beantwoord te krijgen, gaven we het DCE een voorlopige versie van ons rapport. Het antwoord van de DCE was onvoldoende en niet overtuigend, en we hadden even tijd nodig om uit te dokteren hoe het nu verder moest. Op basis van deze gebeurtenissen, kwamen we tot de volgende conclusies:
1. De Europese Commissie verzet zich tegen onze inspanningen om de werkelijke gevolgen van het drugbeleid voor de samenleving ter sprake te brengen en ook tegen mogelijke manieren om de efficiëntie van het drugbeleid te verhogen door alternatieve methodes en beleid. Ze doet dit met oneerlijke methoden en onjuiste verklaringen.
2. De DCE heeft geen verklaring voor de tegenstrijdigheden over het bereik van de conclusies van het Burgerforum. De DCE-vertegenwoordigers verklaarden dat het Burgerforum het niet mag hebben over drugbeleid op zich. Maar op haar eigen website, beschrijft de Commissie het doel van het Burgerforum als volgt:
“het verhogen van de informele bevraging en de bijdrage van de burgermaatschappij aan druggerelateerde activiteiten, beleidsvoorstellen, beleidsuitvoering en –prioriteiten van de EU Drugstrategie en het EU Actieplan voor Drugs.”
Voor ons is overduidelijk dat onze vraag naar een debat over het verbod vs. regulering niet kan worden geweigerd. Door telkens te proberen dit debat over deze cruciale vraag uit te weg te gaan in het Europese beleid, schendt de Commissie de principes van goed bestuur.
3. Het tweede hete hangijzer, de uitgave van geld dat toegewezen was aan het Burgerforum blijft onduidelijk, zelfs na het antwoord dat we ontvingen van de DCE. Het lijkt waarschijnlijk dat geld dat bedoeld was voor de dialoog over het drugbeleid met de burgermaatschappij, werd gebruikt voor de European Action on Drugs, een programma dat is opgezet als een ouderwetse propaganda campagne met waarschuwingen over de gevaren van drugs. Toen deze campagne werd voorgesteld op het laatste Burgerforum in maart 2009, werd ze bijna unaniem door alle deelnemers verworpen, die verontwaardigd waren door het gebrek aan professionalisme bij het uittekenen van de campagne.
Ons besluit is dan ook dat de Commissie probeert het Burgerforum om te vormen naar een dure praatbarak en een deel van het geld dat bedoeld was voor het Burgerforum heeft afgeleid naar een anti-drugcampagne waar niemand op zit te wachten.
De praatbarak kunnen we nog voorkomen en het foute geldgebruik kan nog worden rechtgezet.
De volgende maanden verwachten we dat het één en ander duidelijk zal worden. Het “Rapport over de wereldwijde illegale drugmarkten 1998-2007, dat de Europese Commissie uitgaf net voor het CND in maart 2009, bevat een waardevolle database en vaststellingen. Maar aan de auteurs werd niet gevraagd om ook aanbevelingen te doen, zodat het rapport dus ook geen aanbevelingen bevat.
Wij zijn de mening toegedaan dat op het volgende Burgerforum dit rapport besproken moet worden, en dat het Burgerforum op die basis aanbevelingen formuleert.
De belangrijkste aanbeveling die voortkomt uit het EC-rapport is dat regulering van drugs op de agenda moet geplaatst bij de EU en bij VN. Omdat geen enkele lidstaat deze taak op zich wil nemen, zullen NGO’s het initiatief moeten nemen.
Voor ons ligt het voor de hand dat ondertussen het debat over de wettelijke regeling van de drugmarkten moet starten binnen het Burgerforum.
Om dit doel te bereiken zal ENCOD formeel vragen dat alternatieve regulering van illegale drugs op de agenda geplaatst wordt van het Burgerforum.
Wij zullen andere deelnemers aan het Burgerforum hierover informeren en dit thema ter sprake brengen bij Europese Parlementsleden, die we vragen de Commissie te herinneren aan haar plicht om geld te gebruiken waarvoor het toegewezen werd: het bespreken van het drugbeleid.
De Commissie hangt een beeld op van een dialoog met de burgermaatschappij en haalt die dialoog dan onderuit door een onbestaande regel uit de hoed te toveren, nl. dat niks besproken kan worden zonder het uitdrukkelijk mandaat van de Europese Commissie. Nochtans moet ze enkel al de voorstellen van het Burgerforum overbrengen aan de Europese Raad van Ministers, het eigenlijke beleidsuitvoerende orgaan.
Daarnaast blijven we actief in de afzonderlijke landen. Met acties gericht naar de eigen politici zullen we hen motiveren om drugregulering op de agenda’s te zetten van de nationale parlementen. Van Scandinavië tot de Middellandse Zee, van Ierland tot Bulgarije zullen we aanzetten tot politiek debat over de hamvraag: durven we ons drugbeleid om te gooien of zullen we verder gaan op het pad van het vorige millenium?
Marisa Felicissimo, België
Antonio Escobar, Spanje
Fredrick Polak, Nederland
Jorge Roque, Portugal
Encod Bestuur