EUROPA WIL HET WEL

Namens ENCOD, een platform van 140 organisaties van burgers uit heel Europa, dat opkomt voor het einde aan het zionloos geweld dat drugsverbod heet : een warme groet aan Legalize !

Tien jaar geleden stonden jullie hier voor het eerst. Iedereen dacht dat het drugsverbod binnen een paar jaar zou zijn afgeschaft. Net als in 1976, toen het gedoogbeleid werd ingevoerd. Maar dat verbod blijkt taaier dan verwacht. Om te weten waarom hoef je je alleen maar af te vragen wie profiteert van dit symbool van menselijke stompzinnigheid.

Het verbod op drugs garandeert de winst van de criminele organisaties, geschat op 300 miljard EURO per jaar, oftewel zo’n 10.000 EURO per seconde. Tegelijkertijd dient het als excuus om een gigantisch controleapparaat in stand te houden: in de Europese Unie alleen al kost de drugbestrijding door politie en justitie de belastingbetalers 18 miljoen EURO per dag. Iedereen is het erover eens dat de resultaten te verwaarlozen zijn, maar geen politicus die zich er aan stoort.

Blijkbaar hoeft het verbod op drugs dan ook helemaal niet te werken.

In juni 1998, tijdens een speciale zitting van de VN Algemene Vergadering in New York, beloofden de regeringsleiders van 155 landen dat zij er alles aan zouden doen om voor het jaar 2008 alle illegale drugs de wereld uit te krijgen.

Soortgelijke verklaringen waren ook al eens gedaan in 1961 en 1988, bij de ondertekening van verschillende VN-Verdragen over Drugs. Toen werd een drugsvrije wereld voorspeld in 1986 en 2000. Maar nog zijn de drugs de wereld niet uit.

Niet uit China, ondanks het feit dat de regering daar jaarlijks honderden kleine dealers en gebruikers laat terechtstellen. Zeker niet uit de VS, waar honderdduizenden, vooral zwarte mensen gevangen zitten vanwege gebruik van illegale drugs. En al helemaal niet uit landen als Colombia of Afghanistan, de grootste leveranciers van cocaïne en heroïne ter wereld, beide verscheurd door oorlog maar wel volledig gecontrolleerd door de VS.

U hoort het goed: sinds de invasie van Afghanistan door de VS in 2001 is de opiumteelt daar 35 keer gestegen. En nu mogen Nederlandse soldaten gaan helpen met de uitroeing van opium, in ruil voor wat orders aan Holland Signaal.
Het verbod op drugs en de illegale handel erin zijn niet elkaars tegenpolen; integendeel, ze houden elkaar in stand, en op die manier ontstaat een allesverlammende status quo. De criminele industrie en de veiligheidsindustrie zijn twee communicerende vaten, die de autoriteiten helpen om een zogenaamde stabiliteit te waarborgen.

De krachten die het wereldwijd verbod op drugs in stand houden gaat het niet om het verbod zelf, maar om de angst die ze ermee kunnen zaaien. Angst als een wapen om mensen te overtuigen, om ze de geschiedenis te laten vergeten, om hun gezond verstand uit te schakelen.

In Nederland zijn Balkenende en Donner de angsthazen van dienst.
Europa wil het niet, zegt Donner. We zouden ons isoleren als we de achterdeur van de coffeeshop zouden regelen, of als we een experiment met legale verstrekking van cocaïne zouden toestaan. We zijn gebonden aan de internationale verdragen, daar kunnen we nationaal of lokaal geen punt of komma aan veranderen. Alsof je de kapiteins van de Titanic attent maakt op de ijsberg en het antwoord krijgt dat men niet van koers mag afwijken omdat deze nu eenmaal zo afgesproken is.

Maar Europa wil het wel: und Gleich, Jetzt, claro que si, tout suite, miljoenen europeanen willen baas zijn in eigen brein, zelf weten wat ze consumeren, niet overgeleverd zijn aan de illegale handel,

Voor de meeste Europeanen is Nederland een showroom voor goed drugsbeleid. Een goed functionerende coffeeshop bespaart overlast, vermindert de straathandel en bevordert de kwaliteit en gezondheidsaspecten. De statistieken wijzen uit dat gebruik van cannabis onder 15 en 16 jarigen in Nederland veel lager ligt dan in de ons omringende landen. Ook ligt de gemiddelde leeftijd waarop iemand in Nederland met heroine begint veel hoger dan in de rest van Europa.

In December 2004 werd in het Europees Parlement een rapport goedgekeurd waarin wordt aangedrongen om de koers van het Europees drugsbeleid drastisch te wijzigen, waarbij Nederland als voorbeeld wordt gesteld. Volgens het Europees Parlement is er juist behoefte aan meer experimenten zoals die met de coffeeshops, aan onderzoek naar positieve toepassingen van cannabis en andere illegale middelen, en aan meer inspraak van de gebruikers in het beleid dat over hun en vaak tegen hun wordt gevoerd.

Tot nu toe geven de regeringen in Europa nog geen krimp. Maar juist in Nederland hebben we gezien wat er kan gebeuren als locale bestuurders, van welke partij ze dan ook zijn, leren om pragmatisch te zijn. Vroeg of laat verliezen degenen die angst gebruiken als politiek wapen alle krediet, en gaan inzicht, kennis en vertrouwen dienen als de basis voor ons drugsbeleid.

Daarom: Geef de moed niet op. We zijn niet terug bij af. Dankzij jullie, die zijn blijven geloven in de strijd, die hier elk jaar terugkomen, dankzij jullie brokkelt het drugsverbod stukje bij beetje af. Demonstraties zoals die van vandaag zijn een daad van collectieve en zinvolle ongehoorzaamheid. En zie, de beloning glinstert in de verte. Een einde aan het verbod op drugs zal het leven van miljoenen mensen ter wereld merkbaar verbeteren, op het gebied van de volksgezondheid, de mensenrechten, de veiligheid, de relatie tussen burgers en overheid, de economie, de ecologie en de situatie van vele ontwikkelingslanden.

Ook de cocaboeren in Bolivia dachten 10 jaar geleden dat de absurde oorlog tegen coca een gegeven was waarmee ze de rest van hun bestaan zouden moeten leven. Maar met vastberadenheid, saamhorigheid en politieke intelligentie bouwden zij een politieke beweging, waarvan de leider, Evo Morales, vorig jaar december tot president is verkozen. De internationale legalisering van het cocablad is nu een van zijn belangrijkste agendapunten.

Dus, Job Cohen, wees niet roomser dan de paus en geef Legalize! ruim baan. En Alexander Pechthold, Femke Halsema, Jan Marijnissen en Wouter Bos: U heeft nu de kans op eeuwige roem! Werk in samenwerking met alle betrokkenen een voorstel uit voor de regulering van de achterdeur van de coffeeshop, en neem het op in Uw verkiezingsprogramma. U bent verzekerd van de steun van tenminste 600.000 blowers in Nederland, toch al gauw 10 zetels waard. Vervolgens giet U dit voorstel in een wet, die een eerste stap zal zijn naar regulering van de wietteelt in heel Europa, en zal de Nobelprijs Uw deel zijn. En tenslotte verkoopt U het hele idee aan de Amerikanen, en over 100 jaar worden er tot in Uruzgan nog straten naar u vernoemd.

Long Live Legalize!

Ik dank U

Republish