LEZING VAN JOS NIJSTEN (Cannaclopedia.be) op de Drugs Info Dag, Amsterdam 30 juni 2007

We worden tegenwoordig overspoeld met rapporten over studies die mekaars tegendeel bewijzen, afhankelijk van wie de opdracht gegeven heeft. Zo verschijnen er morgen weer nieuwe onderzoeksresultaten in een Amerikaans wetenschappelijk tijdschrift.

De overheid, die waakt over ons welzijn, zal die resultaten onmiddellijk aangrijpen om de volksgezondheid tegen dreigend gevaar te beschermen.

Is het misschien niet normaal dat een product dat miskramen en misvormingen van de foetus veroorzaakt, van de markt gehaald wordt? Het ongeboren leven is toch heilig? We kunnen het toch alleen maar toejuichen als een product verboden wordt omdat het krampen, spierverlammingen, ademhalingsproblemen, bewusteloosheid, hartstoornissen en onvruchtbaarheid veroorzaakt bij de gebruiker? Of omdat het ons genetisch materiaal vernietigt? Stoffen die vitale organen beschadigen en ontstekingen veroorzaken aan nieren, lever en hart, die kan je toch niet loslaten op de bevolking?

Natuurlijk kan je dat wel.

De opgesomde schade wordt immers niet veroorzaakt door cannabis maar door de onkruidverdelger Roundup, dé plantendoder van Monsanto met een jaarlijkse omzet van 12 miljard $.

Meer info vind je hier.

Roundup is in Vietnam bekend onder de naam “Agent Orange” en in Colombia als “Agent Green”.

Meer info over Agent Green vind je hier.

Wie Roundup gebruikt schaadt niet alleen zijn eigen gezondheid maar vooral de gezondheid van anderen, veel meer dan passief roken.

Dat was in 2005 al duidelijk en wordt in het nieuwe rapport bevestigd.

Meer info vind je hier.

Herbiciden en pesticiden zijn daarbij ook verantwoordelijk voor een groot deel van de CO2 uitstoot. Hennep heeft geen vergif nodig om te groeien en neemt meer CO2 op dan andere planten. Een uitbreiding van de hennepteelt kan alleen maar een positief effect hebben op de uitstoot van broeikasgassen. En we gaan nu ook massaal koolzaad telen voor de aanmaak van “bio”-diesel.

Maar diesel die gewonnen wordt uit een milieubelastende, CO2 producerende teelt, verdient die naam niet. Hennepzaad daarentegen draagt de olie in zich die aan de term “biodiesel” een juiste definitie kan geven. En de waarde van de hennepplant is niet beperkt tot de olie alleen.

Meer info vind je hier.

Zaad, vezel en bloemtoppen leveren voeding, kleding, onderdak, energie, lichaamsverzorging, medicijnen en ontspanning. Al onze basisbehoeften zitten erin en ze zijn onuitputtelijk.

We moeten onze neus niet ophalen voor de hennepplant. De grote bedrijven doen dat ook niet, integendeel. Mercedes, BMW, Volkswagen, Audi, Mitsubishu, Cadillac, gebruiken de hennepvezel voor de fabricatie van onder meer dashboards, binnenbekleding en remblokken. Nike en Adidas gebruiken de vezel om de stevigheid van hun producten te garanderen. JVC gebruikt het in zijn luidsprekers. Meer en meer bouwondernemingen hebben hennepwol aan hun isolatiegamma toegevoegd. Meer info vind je hier.

Hennepolie, henneppasta, thee, kom je hier en daar al in de supermarkt tegen. Zie hier, hier en hier.

Langzaam maar zeker vinden de producten hun plaats in de winkelrekken.

Raar dat het zo lang duurt want de eerste toepassingen dateren al van 10.000 jaar geleden. Maar de twintigste eeuw produceerde bekrompenheid, hypocrisie, eindeloze bemoeizucht en het opgestoken vingertje van religieuze straffaards (*).

In 1937 werd in de Verenigde Staten de Marihuana Tax Act ingevoerd door enkele industriële racisten samen met enkele racistische industriëlen. Het was aanvankelijk geen verbod op de teelt van hennep maar een superbelasting die rendabel telen onmogelijk maakte. Het verbod op het roken van marihuana werd later door de gestoorde Harry Anslinger aan de takswet toegevoegd nadat een dokter in een vleermuis veranderd was na twee trekjes van een marihuanasigaret.

Meer info vind je hier.

Het duurde tot 1992 voor het teeltverbod op industriële hennep werd opgeheven. De hernieuwde industrie is dus nog jong, amper 15 jaar oud. Hennep telen kan nu weer, maar dan volgens strikte regels. De industriële teelt is in Europa toegestaan maar de administratieve voorwaarden om een zaadje in de grond te mogen steken, ontnemen je de moed om eraan te beginnen. Het vergt zware investeringen en een eindeloos geduld, zowel van de teler als van de verwerkingsindustrie.

Zeventig jaar teeltverbod laat littekens na.

Planten verbieden is in feite het toppunt van hoogmoed. Het geeft de verbieder een soort ‘Ubermensch’-gevoel. Het is een geestelijke afwijking met gevaarlijke bijwerkingen. Zij die besmet zijn lijden aan een soort dwangneurose. Zij willen hun hoogmoed als norm aan anderen opleggen. Zij verliezen de controle over zichzelf en proberen controle te krijgen over anderen. Maar die controleverslaving veroorzaakt blindheid.

We gaan onze onwetendheid onderschatten en onze minieme kennis gaan we overschatten. We denken dat we alles weten en dus zullen onze beslissingen wel de juiste zijn. Wie echter zijn gebrek aan kennis erkent, zal zich nooit tot doel stellen levende organismen te verbieden of te vernietigen. Onze kennis is immers te beperkt om dergelijke drastische aanslagen op de natuur te kunnen verantwoorden.

We hebben slechte leermeesters. Ze geven ons de verkeerde boodschap mee. De overheid leert ons dat met oorlog en wapens veel geld te verdienen is. De overheid leert ons dat we bang moeten zijn en dat de criminaliteit stijgt en dat er strenger moet opgetreden worden. Dus vinden we het helemaal normaal dat vredesactivisten gearresteerd worden terwijl de oorlogsindustrie de rode loper krijgt.

De persagentschappen selecteren de gekleurde opinies wel om het geachte lezerspubliek te voederen.

Gelukkig zijn er nieuwe informatiewegen voor een breed publiek beschikbaar via het internet. Er ontstaan vrije journalistenverenigingen die zelf aan nieuwsgaring doen en die zich niet langer laten misleiden door grote persmonopolies. Er groeit een gegronde en goed geargumenteerde kritiek op de drugsoorlog en de daaraan verbonden industrie van de pis-, zweet- en speekselcontrole.

Meer info vind je hier.

Hoewel duidelijk is dat niemand zuiver water pist, blijft de overheid volharden in de hypocrisie en knielt zij diep voor de drugtestindustrie.

En altijd opnieuw moeten we het gelul aanhoren over de internationale verdragen. We worden nog steeds onderworpen aan wetten die gestemd werden toen de mannen naar de pastoor luisterden en de vrouwen niet eens mochten meestemmen.

Meer info daarover vind je hier.

En dat lijkt me niet echt een democratische basis om wetten te aanvaarden die de vrijheid en de privacy zo zwaar beïnvloeden. Nu de andere helft van de bevolking ook mag stemmen, moeten we het allemaal maar eens netjes overdoen.

Nietzsche zei: “Het christelijke besluit om de wereld lelijk en slecht te vinden, heeft de wereld lelijk en slecht gemaakt.”

Maar de wereld is niet lelijk en slecht. De wereld is een paradijs waar planten groeien die je alles geven wat je nodig hebt. Maar kijk uit voor de aliens die er iets anders van willen maken. Verzet je tegen die plantendoders want het zijn in feite menseneters.

En geloof het maar, als je dood bent is het gedaan. Er komt echt niks achteraan.

(*) Straffaards: De “straffaard” is een straffende lafaard.

Voorbeeld: een gereformeerde eikel heft zijn hand op om een zwakkere een klap te geven met de woorden ‘De heer zal je straffen!’. Tegenover mensen die zich daarentegen wél kunnen verdedigen blijft de straffaard stilletjes verder bidden tot zijn ingebeelde vriendje, zonder zijn hand op te heffen.

Republish