Bron: Het Volk, 19 februari 2008

Voor het eerst sinds het fenomeen in de VS opdook, heeft de overheid een rapport klaar over wurgspelletjes bij jongeren. In het ‘choking game’ knijpen kinderen en tieners zichzelf of elkaar de keel dicht, om dat ene moment van extase te beleven. Sinds 1995 lieten al 82 jongeren hun leven in het spel.

U kent het gevoel: een diepe duik in het zwembad nemen, adem zo lang mogelijk inhouden om daarna heel erg opgelucht aan de oppervlakte te verschijnen. Het is precies dat gevoel dat almaar meer Amerikaanse tieners opzoeken. Choking game staat voor wurgspel: een spel waarbij koorden of handen gebruikt worden om een kort moment van extase na te streven.

Helaas loopt het spel vaak fataal af. De jongeren blijven hangen in de strop die ze spelenderwijs opstelden, of ze geraken niet meer bij bewustzijn nadat een vriendje de handen om hun nek gekneld hield. De Amerikaanse overheid stelt nu voor het eerst verontrustende statistieken voor over het fenomeen.

Het choking game blijkt vooral populair bij jongens: 87 procent van de slachtoffers zijn jongens. Nog opvallend: 89 procent van de kinderen die hun leven lieten in het spel zijn tussen de elf en zestien jaar jong. Daarbij komt dat bijna alle kinderen die stierven alleen waren op het moment dat ze geen adem meer kregen. Niet minder verontrustend is de geografische spreiding van het dodelijke wurgspel: het blijkt overal in Amerika voor te komen.

Zal het ‘spel’ dan weldra ook in België opduiken, als het al niet zover is? Neen, zo leert navraag ons. ‘Mij is het fenomeen van choking games alvast nog niet bekend’, zegt psychologe Mia Leysen, die verbonden is aan de KU Leuven. ‘Maar ik weet wel dat als het regent in Amerika, het ook wel eens kan druppelen in Europa. En dat dergelijke fenomenen dikwijls eerst Nederland bereiken voor ze in België bekend zijn. Om maar één voorbeeld te geven: in Nederland gaan mensen – zoals in Amerika om de haverklap gebeurt – ook almaar vaker therapeuten aanklagen. Nederland is, meer dan België, Angelsaksisch van cultuur. Maar laten we gewoon hopen dat het choking game niet overwaait.’

In Ronse en Anderlecht mogen de voorbije jaren dan al onderzoeken gevoerd zijn naar mogelijke slachtoffers van wurgspelletjes, als fenomeen lijkt het choking game ons land alvast nog niet binnengewaaid. ‘Dit is zelfs de eerste keer dat ik van iets dergelijks als choking games hoor’, zegt Lieve Swinnen, kinder- en jeugdpsychiater met een privépraktijk in Limburg. ‘Wat zijn het precies? Wurgspelletjes, zeg je? Neen, ik heb gelukkig nog geen enkele patiënt in die zin over de vloer gehad.’

Republish