Drugcontrole in Bolivië – Nieuwe Memo van AIN en WOLA

Het WOLA (Washington Office on Latin America) en het AIN (Andean Information Network) willen graag de nieuwste memo van een reeks over het drugcontrolebeleid in Bolivië aan u voorstellen. U kunt de links naar de volledige memo’s, alle twee geschreven door Coletta Youngers en Kathryn Ledebur, volgen voor de volledige tekst. Een korte samenvatting vindt u hierna:

In maart 2008 veroorzaakte de INCB (International Narcotics Control Board, een VN agentschap) een storm van verontwaardiging in Bolivië door voor te stellen een einde te maken aan elk traditioneel gebruik van coca, zoals het kauwen van cocabladeren en drinken van cocathee. Geschokt door het gebrek aan tact tegenover inheemse culturen, kondigde de regering van president Evo Morales aan dat hij een formeel verzoek ging indienen om coca te schrappen van de lijst van verdovende middelen, waarin het wordt vernoemd in de conventie van 1961. Dit voorstel zou niets veranderen aan de status van cocaïne onder diezelfde conventie.

De Bush-administratie is zeer kritisch ten opzichte van de coca-strategie van de regering Morales, ook al moeten ze erkennen dat de Boliviaanse inspanningen tegen cocaïne intensief opgedreven werden.
Uit praktische overwegingen heeft de VS-regering vroeger altijd het traditioneel gebruik van coca erkend. Recente VS verklaringen die de veroordeling van het traditionele cocakauwen en de cocathee door de INCB ondersteunen, doen de vraag rijzen of het VS standpunt is opgeschoven in de richting van de radicale positie die de INCB inneemt. Deze verschuiving zou de VS diametraal tegenover Bolivië plaatsen waarbij er bijkomende hindernissen ontstaan voor de samenwerking op een gebied dat voor beide landen van groot belang is. De VS regering zou zijn standpunt over deze zaak nu eens formeel moeten toelichten. Sluit de VS zich aan bij de oproep van het INCB aan Bolivië en Peru om het traditionele gebruik van coca volledig te stoppen? Of blijft de VS bij haar erkenning van het legitieme en legale traditionele gebruik van coca?

Evenwichtsoefening: Bolivië’s drugcontrole vooruitgang en uitdagingen

Het beleid van de Boliviaanse president Evo Morales, “coca ja, cocaïne nee”, dat een duidelijk onderscheid wil maken tussen coca en cocaïne, wordt nu voor het derde jaar toegepast. Dit beleid steunt voor een groot deel op de vrijwillige coca vermindering in de Chapare regio en de uitbreiding ervan naar regio’s waar er tot nog toe geen gedwongen uitroeiing was. HoewelVS ambtenaren uiterst sceptisch staat tegenover deze strategie, zou de vrijwillige afbouw van cocakweek op langere termijn wel eens beter kunnen zijn om de cocaproductie te beperken dan de vroegere gedwongen uitroeiingen. Het invoeren van deze cocaverminderingsstrategie in de La Paz Yungas en in andere gebieden met nieuwe cocaplantages blijkt ondertussen geen makkelijke opdracht voor de Boliviaanse regering.

Er is een groeiende internationale erkenning van de behoefte naar een meer effectieve aanpak van het reduceren van gewassen voor de illegale drugmarkt – een aanpak die zich meer concentreert op het aanmoedigen van alternatieve manieren om in het levensonderhoud te voorzien en een algemene verbetering van de levenskwaliteit. De VN is nu bezig met een evaluatie van de vooruitgang van de laatste tien jaar bij de bestrijding van illegale drugconsumptie en drugproductie. Deze evaluatie biedt de VS regering, andere VN lidstaten en de VN drugcontroleorganen de gepaste mogelijkheid om de drugcontrolestrategieën te herbekijken en om meer menselijke en uiteindelijk meer effectieve alternatieven te kiezen door:

– de mislukking van het gedwongen uitroeiingsbeleid om blijvend de vermindering van de cocakweek voor de illegale markt te verminderen, te erkennen;

 de inconsequenties en contradicties in bestaande internationale drugcontroleverdragen voor het coca-blad te erkennen en te wijzigen

Republish